Nu waren er dus uiteindelijk drie personen met 5½ punt die bovenaan stonden. En dan geldt het onderlinge resultaat en mocht dat er niet zijn, dan gelden de weerstandspunten, zeg maar de sterkte van je tegenstanders waar je tegen gespeeld hebt. En ja; Peter had zowel gewonnen van Oscar als van Teunis en werd dus duidelijk, maar nipt nummer 1. En zo werd Oscar tweede. En dan zie je dat die regels nodig zijn, want Oscar en Teunis hebben in dit OKD niet tegen elkaar gespeeld.

Zo werd Peter van den Bergh dit Open Kampioenschap Drechtsteden voor 6^de keer kampioen. Nu Nipt. Na afloop zag je hem bij de bar nippen. Nu niet nipt aan het nippen!

Ingewikkeld eindspel

Het leek in het middenspel of Oscar er iets beter voorstond dan Peter. Oscar koos ook voor de aanval en Peter koos er niet voor om een pion op de 7^de rij te verdedigen tegen een paard van Oscar, maar liet die pion gewoon slaan, maar zorgde er wel voor, dat hij even later hetzelfde kon doen bij Oscar. Na het afruilen van de paarden hadden ze allebei nog 2 torens en 5 pionnen en de pionnen ook nog op dezelfde lijnen. Bij mij staan toren- en pionnen eindspelen als de moeilijkste bekend. Ze kozen er voor om de Torens af te ruilen en hadden toen allebei nog 5 pionnen op de vleugels. Maar Peter was met zijn Koning een zet eerder in het centrum en had zijn h-pion nog niet gespeeld. Die hield hij achter de hand voor als hij een tempootje nodig had. En dan merk je, dat iemand als Peter gewoon veel meer ervaring heeft met dit soort eindspelen als  de jonge Oscar. Hij gebruikte ook ruim zijn tijd, omdat hij wilde weten wat Oscar allemaal zou kunnen doen, maar vooral overdacht hij wat Oscar waarschijnlijk zou doen. En dat gebeurde en Peter profiteerde. 

Oscar tegen Peter, topduel

Ingewikkeld middenspel

Aan bord 2 was het uiteraard ook spannend. Want als Oscar zou verliezen aan bord 1, dan zou Tim Schakel kampioen kunnen worden als hij zou winnen aan bord 2. Hij speelde daar met zwart tegen Teunis den Rooijen. Ze hadden beiden een groot belang. Tim zou kampioen kunnen worden en Teunis zou 3^de kunnen worden. En ook als Tim remise zou spelen, dan zou hij in de prijzen vallen. Het werd een ingewikkeld middenspel en de één had lang gerokeerd en de ander kort. Teunis wist Tim door stukken af te ruilen een dubbelpion te geven. Nou hoeft dat niet erg te zijn, want Tim had naast zijn Torens nog een Loper en Teunis nog een Paard. Maar juist van dat Paard wist Teunis precies goed gebruik te maken waardoor Tim er voor koos om een toren op te geven tegen dat Paard. Maar hij kreeg er niet genoeg positie voor terug en zag zich gedwongen om op te geven. En zo presteerde Teunis het als enige in het toernooi om de laatste 3 partijen te winnen. Na ronde 4 (waarin hij verloren had van Peter van de Bergh) stond hij nog maar op de 14^de plaats. Teunis is dus een echte stijger! 

Teunis tegen Tim, spannende partij

Ingewikkelde opening?

Uiteraard ontvingen de nummers 1, 2 en 3 van elke categorie een prijs en een beker. Maar er werden ook andere prijzen uitgedeeld voor bijzondere situaties. De laatste die zo’n prijs kreeg was Tom van Lopik. Ondanks dat hij wit had aan bord 29 zat het hem niet  mee in de zevende en laatste ronde. Was de opening van zijn tegenstander te ingewikkeld? Hij overzag de principes in elk geval niet. Al op de 8^ste en 9^de zet maakte hij fouten en kwam daardoor materiaal achter te staan en rokeerde ook nog kort terwijl zijn tegenstander die nog niet gerokeerd had ook nog een open h-lijn had. Hij probeerde wel zijn stukken te verdedigen, maar zijn tegenstander was in de eerste plaats uit op mat. En dat lukte, zodat hij tot zijn verrassing al op de 17^de zet mat gezet werd. Alleen Cees Moes en Daan Stuij aan bord 30 waren eerder klaar. En ook Daan werd naar voren geroepen voor een prijs. Hij verdubbelde in de laatste ronde zijn punten van 1 naar 2.

Daan Stuij had ook prijs

Veel winnaars in categorie C

Officieel heeft elke categorie natuurlijk maar 3 winnaars en zijn er ook maar 3 bekers. Maar zoals gezegd waren er ook andere prijzen en die waren vooral hard nodig in categorie C. Dit jaar werd er voor het eerst gespeeld volgens het versnelde Zwitserse systeem. En ja, daardoor kwamen sommigen in de eerste rondes als versneld naar boven, maar dan kreeg je daarna sterkere tegenstanders. En Teunis den Rooijen wist als enige de laatste 3 partijen te winnen, maar er waren er ook die bij de laatste 3 ronden 0 punten kregen. Dat waren er in categorie C maar liefst 3. En dan krijg je de bijzondere situatie, dat er in categorie C een duidelijk nummer 1 is met maar liefst 4½ punt: Jan de Jong. Let op: hij haalde net zoveel punten als de winnaar van categorie B! Hij had geen rating en werd daarom in categorie C ingedeeld. Hetzelfde geldt voor de nummer 2 in categorie C. Robin Tenhunen (hij had ook geen rating) wist in de laatste ronde remise te behalen tegen Johan Steenbergen en behaalde zo als enige in die categorie 4 punten te halen. Terecht zilver.

Veel brons in C

Gelukkig waren er behalve de bekers veel prijzen. Want in categorie C waren er maar liefst zes personen die 3 punten behaalde. Op basis van de regels stond Gerrit de Jong daarvan bovenaan en haalde de derde prijs in categorie C, maar we hebben uiteraard ook de andere vijf in het zonnetje gezet en naar voren geroepen voor een prijs. Voor zover ze (nog) aanwezig waren. Uiteindelijk stonden ze volgens de regels op de plaatsen 4, 5, 6, 7 en 8. Het waren Ben Koppenens, de vader van Oscar Koppenens uit categorie A, onze voorzitter Marcel Klein, Paul Schakel, Joeri Smits en Sertaç Oruç. Gefeliciteerd mannen!

Winnaar categorie B duidelijk

Arjen Kuin stond al bovenaan in categorie B en dat is zo gebleven. Hij had al 4½ punt en mocht daardoor nu plaats nemen aan bord 3 en met zwart spelen tegen William Gijsen.  Ja; dat was duidelijk een maatje te groot voor hem en het lukte hem niet om met een Toren en een Paard zijn  pionnen te verdedigen tegen de Toren en Loper van William. En dan kom je van lieverlee steeds verder achterop. Je kunt dat Paard wel ergens neerzetten, maar waar zet je het dan de volgende zet neer als het wordt aangevallen en hoe verdedig je dan ook nog je pionnen? Maar hij had als enige in categorie B toch maar even 4½ punt gehaald.

En er waren in categorie B maar liefst 3 mensen die 4 punten hadden behaald. Eén door niet te winnen, één door remise te spelen en één door te winnen. Enfin; door de regels kwam aan de orde, dat Johan Steenbergen tweede werd en Maarten Hartkoren derde. Maar uiteraard was er ook een prijs voor de als nummer 4 geëindigde Arie van Heeren. Proficiat!

Tot Slot

Bewust waren we een ½ uur eerder begonnen, omdat de prijsuitreiking direct na afloop zou plaatsvinden. En die wilden we op tijd klaar hebben, in elk geval voor middernacht. En dat is gelukt, maar we moesten wel lang wachten op de laatste partij. Die vond plaats aan bord 4. Daar speelde Hans Klein met wit tegen Arjan van der Leij. En aanvankelijk ging het hem weer niet van een leien dakje af, maar dat verandere duidelijk op het laatst toen er veel werd afgeruild en er ook steeds minder tijd op de klokken stond. Aanvankelijk leek het erop, dat het spel dan weer aardig in evenwicht zo zijn, maar Arjan wist een stuk te behouden, door op het laatst schaak te kunnen zetten. Ja; dat is het eigene van het schaakspel, dat je ook kunt worden ‘geschaakt’. En het versneld Zwitsers systeem betekent niet, dat er sneller wordt gespeeld. Ik denk wel, dat het voor herhaling vatbaar is. Dus bereid je maar voor!

Simon Kadijk